Scríobh Séamus Ennis go bhfuair Dinny [Donncha Ó Baoill] an t-amhrán seo óna athair Páidí (Duncaí) a mba as Loch an Iúir é. Deirtear linn san amhrán go raibh fear i ngrá le cailín rua. Déanann sé cur síos ar a háilleacht agus molann sé go mór í. Ach tógann sise a dtairgíonn sé di agus imionn sí léi le buachaill siopa ar rógaire é.
An Cailín Rua. Ó Dinny Boyle (-ón-a athair)
B’fhearr liom é ná bó ná bearach
Ná ‘bhfuil do luingeas a’ teacht ‘un cuain
Mise ‘gus mo chailín bheith múinte barúil
Sínte ‘r leabaí i gConndae ‘n Dúin.
Chuaí mo chailín i bhfad ó bhaile
I bhfad ó bhaile imeasc na sluagh
Níl a’n mhíler da’r shiúil sí ar feadh an bhealaí
Ná’r bhuail mé “travelli” ar mó chailín ruadh.
Chuir muid na bairrilí amach ar a’ machaire
Thoisi’ siad a’ chruinniú anoir agus aniar
Bhí siad ag ceól ó bhí neóin go dtí’n mhaidin
Ná gur thuit sí ar meisce ‘cu mo chailín rua.
Bhí Seán Clarke ‘na shuidhe ar an chathaoir
Bhí siad á breathnú feadh naoi n-uair
Char bhfearr leis é ná cíos a chuid talú
Ná é fáil ‘na leaptha le mo chailín rua.
D’írí mo shean-bhean suas ‘na suidhe
Chóiri’ sise suipeachán le sinn a chur ‘un luighe
Eidir sin is maidin bhris na téadaí insa leabaidh
‘Gus ní mise bhí’r a’ talú ach mo chailín ruadh.
Chuir mé mo chailín amach ‘na mhargaí
Ba dhé sin fhéin an margú a bhí daor
Bhí scilling agus punt ar an ghann-pheice mine
Gus go dtug mé (é) ‘lig le fuinthiú do mo chailín ruadh.
Ba í mo chailín -sa ‘n cailín dathúil
Chan é amháin mar bhí sí ruadh
Bhí sí mar ghath gréine ‘guil in-éadan a ghloine
‘Gus b’í scéimh mhná na finne mo chailín ruadh.
Siúd siar í ‘gus bróga breac’ orthaí
Ribíní daithte siar le n-a gruaidh
D’éala’ sí uaim leis an Rógaire ceannaidhe
Slán croí ná’r fhillidh sí mo chailín ruadh.
Ó Dinny Ó Baoighill – ag a athair Pádraic – bheadh sé ceithre scór anois ghá mbeit sé beó. As Loch an Iubhair dó ó bhunús (Paidí (Duncaí) Ó Baoighill)
Nóta le hathscríobh an cheoil:
Scríobh Ennis ‘go h-aerach’ le hathscríobh an cheoil.