Dó dú ó deighdil ó, amhrán

Dó Dú ó Deighdil ó (ceolta 10 agus 11)

Dó Dú ó Daighdle ó

(Doe, doo o didle ó)

Doe, doo ó didle um

‘S grá mo chroí do chos

Doe-ín doo ó didle um

‘Sí dhaimhseóchadh ‘chuile phort

Is didle o doo o didle um.

Nach neantóg is bláth buaidhe,

Tá ‘fás ar áit mo thighe

‘Sníl seanbhean ná bean óg,

‘Sa mbealach ar mo stór.

Nárb’a fada’ch go mba geárr,

Go bhfágha máthair mo ghrá bás.

Is grá mo chroidhe do láimh

‘Sí chuirfeadh a’ seól i gcránn.

Nach iomú cor is cleas

In do chroí nach bhfuair mé ‘mach.

‘Snach gaoith andeas is cóir

‘Tá ‘bhaile lé mo stór.

Grá mo chroidhe-se’n t-é,

Nach bhfaca mé ‘ndiu ná ‘nné.

‘Snach iomú caora’s molt

Ag mo stór i mbun a’ chroc [chnoc].

‘S tá mo ghrá chómh deas
‘Snach bhféadaim éighrighe as

(ó Mháire ‘s ó Mheaigí ‘s ó Sheáinín Choilmín)

‘S tá mo stór chomh cóir

Le gloine ‘dteach an óil.

‘S duairt mo stór liom péin,

Gan géilleadh go lucht bréag.

‘Stá mo chroí cho’ trúm,

Le cloch a caifí ‘dtúnn.

Nóta  le hathscríobh an cheoil:

Scríobh Ennis ar an athscríobh gur dhúirt Máire go brónach é agus scríobh sé ‘go réidh’ leis an gceol. Scríobh sé freisin ‘mar seo a deirtear: ‘’Doe do zo didle ó’.